🔶 پاسخ:
🌱 الف: نزول قرآن به زبان عربی با توجه به زبان مخاطبان نخستین و شخص پیامبر صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وَ‌آلِهِ‌وَ‌سَلَّمَ که عرب زبان بودند، امری طبیعی بوده است:
وَ ما اَرسَلنا مِن رَسُولِ اِلّا بِلِسانِ قَومِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُم:
و ما هیچ فرستاده‌ای را جز با زبان مردمش نفرستادیم تا (بتواند حقایق را) برای آنان به روشنی بیان کند (ابراهیم:۴)
🌱 ب: پیشگیری از بهانه جویی مخالفان:
وَ لَو جَعَلنَاهُ قُرآناً اَعجَمِیّاً لَقالُوا لَولا فُصِّلَت آیاتُهُ ءَاعجَمِیُّ وَ عَرَبِیُّ:و اگر آن(کتاب)را خواندنی اعجمی قرار می دادیم، می‌گفتند: چرا آیاتش تبیین نشده است؟ آیا مردمی اعجمی و قرآنی عربی (با یکدیگر تناسب دارند)؟! (فصّلت:۴۴)
🌱 ج: زمینه‌سازی برای پذیرش عرب:
وَ لَو نَزَّلناهُ عَلَی بَعضِ الاَعجَمِینَ فَقَرَاَهُ عَلَیهِم ما کانُوا بِهِ مُومِنِینَ:
🌱 د: ردّ اتهام مخالفان:
حکمت دیگر نزول قرآن به زبان عربی باطل کردن شبهه مخالفانی است که می‌گفتند:
پیامبر صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وَ‌آلِهِ‌وَ‌سَلَّمَ قرآن را از انسان دیگری فرا گرفته و این کتاب، وحیانی و آسمانی نیست. به این بیان که زبان کسی که قرآن را به او منتسب می‌دانند، عجمی است؛د ر صورتی که زبان قرآن، عربی روشن است و بنابر این، امکان صدور این کتاب از فردی اعجمی منتفی است. این مطلب در آیه ۱۰۳ نحل آمده است که می‌فرماید: وَ لَقَد نُعلَمُ اَنَّهُم یَقُولُونَ اِنَّما یُعَلِّمُهُ بَشَرُ لِسَانُ الَّذِی یُلحِدُونَ اِلَیهِ اَعجَمِیُّ وَ هَذا لِسانُ عَرَبِیُّ مُبِینُ.
📚 قرآن شناسی (آیت الله محمدتقی مصباح یزدی)، جلد۱، درس۵، صفحات ۱۲۸ تا ۱۳۲
🌾🌾🌾🌾
